Het mens achter de lens!

Ik houd van…

Mijn geweldige kinderen Bindi, Yara en Aidan. De zon die de wereld vrolijk en iedereen ontspannen maakt. Kijken naar al het moois om me heen door een lens en dan op het juiste moment klikken. Zoeken naar de beste positie om de meest gave foto te kunnen maken. Wandelen over het strand, door het bos of over de hei. Zwemmen tussen laagvliegende libellen!

Ik geniet van…

Blije mensen om me heen. Grapjes maken, waar mensen om moeten lachen (dat is nog het leukste). Een ontspannen sfeer creëren en vasthouden. Kinderen en volwassenen die eerst verlegen binnen komen en daarna zichzelf durven laten zien. Met lieve vrienden, gezellige buren of familie spelletjes spelen. In beweging zijn, mentaal en fysiek.

Ik vind het heerlijk om…

Te fotograferen uiteraard, voor het slapen gaan een romantisch boek te lezen, op een rustig strand met mijn kinderen in het zonnetje te vertoeven, na het rollen in het warme zand te suppen en zwemmen, mensen te ontmoeten die me inspireren of met wie ik hard kan lachen. Te dollen met mijn kinderen, ze zo hard te laten lachen dat je het schateren mag noemen. Op vakantie te gaan met de tent in de bergen, te genieten van een andere omgeving en dan na een paar weken weer thuis te komen en de heerlijke geur van je eigen huis op te snuiven. Aaah, om vervolgens je eigen fijne, zachte bedje weer in te kunnen duiken en niet meer een eind te moeten lopen over het natte gras naar het toiletgebouw. Echt heerlijk!

Naast de fotografie…

Werk ik op maandag, dinsdag en vrijdag in het mbo, opleiding Sport & Bewegen als docent en coördinator Nederlands. Op de andere doordeweekse dagen bereid ik actieve lessen voor, hang wasjes op (nee, ik heb geen droger), ruim troep op, doe boodschappen en haal een stofzuiger door mijn huis. Als alle huishoudelijke ellende gedaan is blijft er soms nog een beetje tijd over om te gaan hardlopen, skeeleren of met hele mooie dagen suppen.

Toen ik een klein meisje was…

Speelde ik jufje met de kinderen uit de buurt. Ik maakte mijn eigen schriftjes en had in de schuur mijn eigen klaslokaal, inclusief krijtbord. Mijn broertje en een paar kinderen uit de buurt waren mijn slachtof… ehm, leerlingen.

Toen ik een lange meid geworden was…

Kocht ik mijn eerste camera’s en maakte veel selfies (toen nog niet bekend als selfies of überhaupt hip). Desondanks fotografeerde ik erop los! Na zoveel jaar liep ik Niels tegen het lijf en we bleken dezelfde hobby te delen. Samen hebben we flink wat dieren in verschillende dierentuinen gefotografeerd. Toen ons eigen eerste wonderlijke wezen in 2013 geboren werd, was ik helemaal niet meer uit onze studio weg te krijgen. Van het één kwam het ander en op een dag begon ik ook andere kinderen te fotograferen in mijn eigen studio. En dat doe ik nog steeds! Met heel veel passie, plezier en liefde! Inmiddels is deze hobby al meer dan 10 jaar geleden uitgegroeid tot een ware baan. Fantastisch!